Χρονική περίοδος 1910-1985

Έως το 1985 ο χώρος του αρχαίου θεάτρου καλυπτόταν από τις σύγχρονες οικοδομές και διχοτομούνταν ουσιαστικά από δύο κεντρικές οδούς, την οδό Αλ. Παπαναστασίου (παλιά Ακροπόλεως) που διερχόταν από το χώρο του θεάτρου από Βορρά προς Νότο και την οδό Βενιζέλου (παλιά Μακεδονίας) που διερχόταν στο ύψος της σκηνής από Ανατολικά προς Δυτικά.

Το 1910, ο τότε έφορος αρχαιοτήτων Θεσσαλίας Α. Αρβανιτόπουλος ανέσκαψε ένα τμήμα της σκηνής σε μικρό οικόπεδο, το οποίο απαλλοτριώθηκε από τότε.

Το 1968, εκσκαφές για τη θεμελίωση οικοδομής στο οικόπεδο Ηλ. Και Αικ. Γκαράνη έφεραν στο φως ένα τμήμα του κοίλου και με ανασκαφές της τότε Εφορείας Αρχαιοτήτων Βόλου αποκαλύφθηκαν τρεις κερκίδες.

Παρά την αντίδραση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, το οικόπεδο αυτό κτίστηκε τελικά και τα μαρμάρινα εδώλια εγκλωβίστηκαν μέσα στα θεμέλια της διώροφης πολυκατοικίας. Ύστερα από απόφαση του ΚΑΣ (1976) η διαδικασία απαλλοτρίωσης της οικοδομής ολοκληρώθηκε το 1979, η οικοδομή παραλήφθηκε από την Εφορεία και το 1981 κατεδαφίστηκε. Η θεμελίωση του κτηρίου είχε γίνει απευθείας επάνω στο ανώτερο τμήμα του κοίλου του αρχαίου θεάτρου, με αποτέλεσμα να προκληθούν σημαντικές φθορές στα εδώλια.

Το 1977 ανασκάφηκε και απαλλοτριώθηκε ένα μικρό οικόπεδο στην οδό Βενιζέλου, όπου αποκαλύφθηκε η δυτική πλευρά της σκηνής. Το 1979, η Εφορεία παρέλαβε τα στρατιωτικά αρτοποιεία και μετά την κατεδάφιση τους (1982-83) αποκαλύφθηκε έως το 1985 νέο τμήμα του κοίλου ως συνέχεια του τμήματος που είχε αποκαλυφθεί στο οικόπεδο Γκαράνη καθώς και τμήμα της σκηνής.

Το τμήμα του κοίλου και του επιθεάτρου μέσα στους χώρους αυτούς, είχε υποστεί μεγάλες καταστροφές από τη λιθοθηρία των νεότερων χρόνων και τις θεμελιώσεις των σπιτιών της όψιμης τουρκοκρατίας, όπως προαναφέρθηκε, που εντοπίστηκαν στο σημείο αυτό και οι οποίες απομακρύνθηκαν επίσης το 1985. Το 1985, διανοίχτηκε και μία δοκιμαστική τάφρος στο κατάστρωμα της οδού Αλ. Παπαναστασίου για την επισήμανση τμημάτων του θεάτρου σε όλο τα αξονικό του μήκος.

Στις δοκιμαστικές αυτές τομές βρέθηκαν τμήματα του κοίλου και της σκηνής, δε βρέθηκε όμως κανένα ίχνος του διαζώματος και του επιθεάτρου. Πιθανόν τα τμήματα αυτά που είχαν μεγαλύτερο ύψος από το κατάστρωμα του μεταγενέστερου δρόμου και εάν δεν είχαν καταστραφεί νωρίτερα να καταστράφηκαν κατά την διάνοιξη του, στο τέλος του 19ου αι. Έως το 1985 είχε αποκαλυφθεί το ΒΑ τμήμα του θεάτρου ενώ το νότιο και δυτικό τμήμα του θεάτρου παρέμενε κάτω από τις σύγχρονες κατασκευές.